Zondag 12 januari 2014 ga ik tante Diny en haar jongere zus, tante Roos, ophalen in Oisterwijk om een bezoek te gaan brengen aan Laura & Mark en Emmie. Mijn beide dochters zijn verhuisd en ze willen wel graag hun appartementjes zien.
Laura en Emmie zijn altijd bij tante Diny in Frankrijk op vakantie geweest, vanaf hun geboorte. Voor tante Diny waren ze altijd heel speciaal.
Bij het ophalen begint het al... ze weet niet meer waar ze de cadeautjes voor mijn 3 (jawel, lees 3) dochters liggen. Uh, tante Diny, ik heb 2 dochters, Laura en Emmie.
Regelmatig en dat frequenter, haalt ze mijn 2 dochters door elkaar met de 3 dochters van Riëtte.
Maar we vinden de cadeautjes en we kunnen op pad. BIj het weggaan, valt het leo op, dat de tv weer op een verkeerde zender staat, AV1, het videokanaal. Dat lossen we straks wel op, denkt hij.
Eerst gaan we naar Laura, waar tante Diny nog fit is en volop te vertellen heeft.
Laura en Emmie zijn altijd bij tante Diny in Frankrijk op vakantie geweest, vanaf hun geboorte. Voor tante Diny waren ze altijd heel speciaal.
Bij het ophalen begint het al... ze weet niet meer waar ze de cadeautjes voor mijn 3 (jawel, lees 3) dochters liggen. Uh, tante Diny, ik heb 2 dochters, Laura en Emmie.
Regelmatig en dat frequenter, haalt ze mijn 2 dochters door elkaar met de 3 dochters van Riëtte.
Maar we vinden de cadeautjes en we kunnen op pad. BIj het weggaan, valt het leo op, dat de tv weer op een verkeerde zender staat, AV1, het videokanaal. Dat lossen we straks wel op, denkt hij.
Eerst gaan we naar Laura, waar tante Diny nog fit is en volop te vertellen heeft.
Natuurlijk heeft ze het cadeautje bij haar.
En nu even boven het cadeautje lachen.... Moet ik dan zo doen met mijn hoofd... ja grapjes kan ze nog wel maken.
Er wordt gepraat over vroeger. Over de tijd dat ze als kind op de Boxtelsebaan woonden. Over ome Willem, tante Sjoo, ome Tinus en noem maar op.
Het is een mooi gesprek en tante Diny heeft er zichtbaar lol in om over vroeger te praten. En dan ineens gooit ze weer data en momenten door elkaar. Dan is ze weer pas ergens geweest en ik weet zeker dat dat niet het geval is. Ik laat het maar, want het is best heel gezellig.
Het is een mooi gesprek en tante Diny heeft er zichtbaar lol in om over vroeger te praten. En dan ineens gooit ze weer data en momenten door elkaar. Dan is ze weer pas ergens geweest en ik weet zeker dat dat niet het geval is. Ik laat het maar, want het is best heel gezellig.
En dan wordt ze moe. Een gebaar wat ik erg goed van haar ken. Even over haar neus wrijven. Herkenbaar.
.Na een goed uurtje gaan we naar Emmie, die woont hemelsbreed 100 meter bij Laura vandaan. En dus hop in de auto, een kleine 200 meter rijden.
Ze snapt het niet meer als we in de auto zijn. Waar gaan we nu naartoe? Naar Emmie, maar waren we daar niet? Nee, we waren bij Laura.
Natuurlijk speelt haar slechte gezichtsvermogen haar ook weer parten.
.Na een goed uurtje gaan we naar Emmie, die woont hemelsbreed 100 meter bij Laura vandaan. En dus hop in de auto, een kleine 200 meter rijden.
Ze snapt het niet meer als we in de auto zijn. Waar gaan we nu naartoe? Naar Emmie, maar waren we daar niet? Nee, we waren bij Laura.
Natuurlijk speelt haar slechte gezichtsvermogen haar ook weer parten.
Bij Emmie aangekomen, laat Emmie trots de boeken zien, die ze van tante Diny heeft gekregen. De volledige franse en nederlandse ingebonden boeken van Jules Verne.
Ja, zegt tante DIny, als je nog meer boeken wilt, ik heb er nog genoeg in de bibliotheek staan. Kom ze maar halen.
Ik heb daar zo mijn vraagtekens bij, volgens mij zijn die toch echt in Frankrijk gebleven en heeft ze in de bibliotheek, zoals ze haar boekenkast altijd noemt, niet veel boeken meer staan.
"Vroeger" kon tante Diny altijd heel erg enthousiast reageren als je liet zien, dat je iets wat je van haar had gekregen zo mooi in de kast had staan, of als je er iets mee deed.
Het viel me op, dat die enthousiaste reactie er nu niet was, ze reageerde erg mat. En dat is me al eerder opgevallen.
En zie je.... hier doet ze het weer... met haar hand langs haar gezicht.
Ja, zegt tante DIny, als je nog meer boeken wilt, ik heb er nog genoeg in de bibliotheek staan. Kom ze maar halen.
Ik heb daar zo mijn vraagtekens bij, volgens mij zijn die toch echt in Frankrijk gebleven en heeft ze in de bibliotheek, zoals ze haar boekenkast altijd noemt, niet veel boeken meer staan.
"Vroeger" kon tante Diny altijd heel erg enthousiast reageren als je liet zien, dat je iets wat je van haar had gekregen zo mooi in de kast had staan, of als je er iets mee deed.
Het viel me op, dat die enthousiaste reactie er nu niet was, ze reageerde erg mat. En dat is me al eerder opgevallen.
En zie je.... hier doet ze het weer... met haar hand langs haar gezicht.
Hier even een foto van de beide zussen.
Ook tante Roos genoot. Ja, zij kwam vroeger heel veel bij mijn ouders over de vloer. En vond het ook erg leuk om eens te zien, hoe het met mijn dochters gaat.
Ook tante Roos genoot. Ja, zij kwam vroeger heel veel bij mijn ouders over de vloer. En vond het ook erg leuk om eens te zien, hoe het met mijn dochters gaat.
Even een foto van ons drietjes.... ik, links tante Roos en rechts tante Diny. Hihi!
Ook Emmie even op de foto met tante Diny.
En hier wordt ook weer gezellig gekletst, maar is vooral tante Roos met Emmie in gesprek, tante Diny haakt af. En keert in zichzelf.
En hier wordt ook weer gezellig gekletst, maar is vooral tante Roos met Emmie in gesprek, tante Diny haakt af. En keert in zichzelf.
Die tas die tas.... die moet altijd binnen bereik zijn. Het lijkt wel of dat haar houvast met de werkelijkheid is.
Ja, naar het restaurant geweest, meteen opgehaald om naar Laura te gaan, bij Laura geweest en dat allemaal zonder dutje... dan zak je wel even weg. Zeker als je de gesprekken niet meer kunt volgen.....
Vanuit Emmie gaan we naar ons huis, waar ik beide dames heb uitgenodigd voor een kopje erwtensoep met pannenkoeken. Ze vinden het een feest.
Heerlijk gezeten bij mij aan tafel, genieten ze.
En ik ook, want het is me gelukt om beide tantes een fijne dag te bezorgen.
Vanuit Emmie gaan we naar ons huis, waar ik beide dames heb uitgenodigd voor een kopje erwtensoep met pannenkoeken. Ze vinden het een feest.
Heerlijk gezeten bij mij aan tafel, genieten ze.
En ik ook, want het is me gelukt om beide tantes een fijne dag te bezorgen.
Helaas weet tante Diny 's woensdag al niet meer dat ze bij mij en Laura & Mark en Emmie is geweest.
Toen we tante Diny thuis brachten, toch maar even weer naar de tv gekeken. Die gaat ook iedere keer van zender af. Dan drukt ze op de tv of op de afstandsbediening weer op een "verkeerde" knop en vervolgens geen beeld, geen geluid of beiden niet.
Ik heb de tv weer aan de praat gekregen, maar de daaropvolgende week, is Riëtte weer bezig geweest met het geluid en 2 dagen later Maartje met het beeld...
Ja, ze houdt ons goed bezig.
Maar, het was al met al een fijne zondag!
Toen we tante Diny thuis brachten, toch maar even weer naar de tv gekeken. Die gaat ook iedere keer van zender af. Dan drukt ze op de tv of op de afstandsbediening weer op een "verkeerde" knop en vervolgens geen beeld, geen geluid of beiden niet.
Ik heb de tv weer aan de praat gekregen, maar de daaropvolgende week, is Riëtte weer bezig geweest met het geluid en 2 dagen later Maartje met het beeld...
Ja, ze houdt ons goed bezig.
Maar, het was al met al een fijne zondag!
