49 - Jewel

Donderdag 25 december 2014
Eerste Kerstdag  ga ik 's ochtends naar tante Diny. Ik neem mijn dwergschnauzerpuppy Jewel mee. Honden, daar kun je tante Diny eigenlijk altijd mee plezieren. Eigenlijk dieren in het algemeen en kinderen.

Wanneer ik binnenkom zit ze lekker aan de lange tafel samen met wat medebewoonsters en wat visite aan de koffie met een lekker sneetje kerstbrood. Daar smult ze van.
Als ik haar begroet, kent ze me, dat maakt voor mij de dag al goed.
En als ik dan Jewel voorstel, klaart ze op.
Buiten schijnt de zon, dus na de koffie maken we een wandelingetje door het park. Het is er heerlijk en tante Diny geniet... van de wandeling, maar ook van Jewel.
Helaas heb ik hier geen foto's van.... beetje moeilijk mijn tante aan de arm en het hondje aan de andere hand..... druk druk!
Maar de zon, de wandeling en een blije tante Diny maken alles goed!
Terug op haar kamer gaan we even zitten en kan ze kroelen met Jewel. Er is ook post gekomen van haar vriendin Gerry uit Spanje. Die moet ik dus voorlezen.

Even een knuffel van Jewel, maar dan zet ze Jewel op de grond en wil ze zelf de kaart zien.
"Dit is wel een hele mooie kaart, vind je ook niet?"
"Ja" zeg ik "en heel lief dat Gerry aan u heeft gedacht."
Ik moet altijd even lachen als ze doet of ze leest, maar dan de kaart op zijn kop houdt.....
Even later laat ze de kaart ook aan Jewel zien.

"Van wie heb ik dit?" vraagt ze me voor de zoveelste keer en weer leg ik haar uit dat ze die van haar vriendin Gerry heeft.
"Oh ja en waar woont die tegenwoordig?"
"Nog steeds in Spanje, tante Diny."
Ik zette me schrap, want meestal komt nu, dat ze op vakantie naar Spanje wil en als niemand dat voor haar wil regelen, dat ze dat dan zelf wel doet.... maar er komt niets.
Ze vraagt weer: "Van wie heb ik dit?"

Jewel weet haar wel af te leiden.
Ze wil een knuffel en tante Diny vind het prachtig. Ze geniet!
Dat was even genieten op Eerste Kerstdag en Jewel, die mag vaker mee.