& A N D E R G E S P U I S
1 oktober 2015
Vandaag wandel ik door de bossen van de Molenvelden in Veldhoven en zie een grijs-bruin bolletje in mijn ooghoeken scharrelen tussen de gevallen blaadjes.
Bij nader onderzoeken blijkt het een bosmuisje te zijn, die zich tegoed doet aan de beukennootjes en tamme kastanjes die op de bodem van het bos zijn gevallen....
Wat is die schattig!
Bij nader onderzoeken blijkt het een bosmuisje te zijn, die zich tegoed doet aan de beukennootjes en tamme kastanjes die op de bodem van het bos zijn gevallen....
Wat is die schattig!
3 september 2013
Al 2 jaar zeggen Irma en ik tegen elkaar, we gaan een keer samen fotograferen in de Apenheul.
Irma komt er vaker en kent er een beetje de weg.
Op dinsdag 3 september was het dan zover, wij togen op stap naar de Apenheul.... met mijn 70-300mm lens, dacht ik, had ik mijn macrolens in mijn tas gestopt, zonder te kijken,
En dus werd ik beperkt in mijn mogelijkheden, maar spijt..... totaal niet!
Neem een kijkje bij mijn impressie van de Apenheul in Apeldoorn
Irma komt er vaker en kent er een beetje de weg.
Op dinsdag 3 september was het dan zover, wij togen op stap naar de Apenheul.... met mijn 70-300mm lens, dacht ik, had ik mijn macrolens in mijn tas gestopt, zonder te kijken,
En dus werd ik beperkt in mijn mogelijkheden, maar spijt..... totaal niet!
Neem een kijkje bij mijn impressie van de Apenheul in Apeldoorn
24 januari 2013
Op weg naar huis even staan kijken bij deze 2 Belze knollen die in een besneeuwde wei staan. Prachtige paarden zijn het toch. Ik hou niet van paarden maar deze vind ik fantastisch!
Ze komen zo op me af.
En een gaat er in vol galop, wapperende manen, opspattend sneeuw onder de hoeven, het lage zonnetje wat lange schaduwen werpt, voor mij een moment om intens van te genieten.
Volgende keer een snee brood meenemen, want ze zijn zo lief!
Ze komen zo op me af.
En een gaat er in vol galop, wapperende manen, opspattend sneeuw onder de hoeven, het lage zonnetje wat lange schaduwen werpt, voor mij een moment om intens van te genieten.
Volgende keer een snee brood meenemen, want ze zijn zo lief!
2 mei 2008 Ontmoeting met een smaragdhagedis
Met mijn eerste digitale spiegelreflexcamera, de Canon EOS 350D met 70-300mm IS lens heb ik in Frankrijk deze hagedis gefotografeerd.
Ik was op vakantie in het midden van Frankrijk, bij Lac de Vassivière. We hadden een wandeling gemaakt bij de prachtige watervallen van Cascade des Garrauds toen ik in mijn ooghoek iets groens zag bewegen. Natuurlijk word ik dan nieuwsgierig en zag iets helder groens tussen het kreupelhout. Hij hield zich stil, zodat ik wat dichterbij kon komen. Uiteindelijk heb ik ook de close foto kunnen maken.
Natuurlijk nog niet zo bekend met mijn camera en mijn lenzen, dus het kan beter.
Maar dit unieke moment, heeft zich nog niet geevenaard.
SMARAGDHAGEDIS (Lacerta viridis)
Kenmerken:
De smaragdhagedis is een supersnelle, grote en schuwe hagedis. De lengte van deze hagedis kan oplopen tot wel 40 cm (inclusief staart). Het is een mooie groene hagedis, ook buiten de paartijd.
Voortplanting:
In de paartijd wordt het mannetje blauw op de keel. De jongen zijn grijs met een groene buik, als ze uit het ei komen. Na 1 jaar krijgen ze een groene rug met 2 rijen witte vlekken of 2 vlekkerige strepen aan beide zijden van de rug en een gele buik en een groenige kop.
Voedsel:
Het voedsel bestaat uit wat grotere prooien, grote sprinkhanen en krekels, maar ook vogel- en reptieleneieren en nestjonge kleine zoogdieren worden wel gegeten.
Voorkomen:
De smaragdhagedis komt niet voor bij ons, maar wel in het RIjndal en in Frankrijk. Ze leven in zonnige, steenachtige en rijk begroeide gebieden. De eerste winterslaap stellen ze zo lang mogelijk uit; tot eind oktober zijn de jongen te vinden op jacht naar voedsel om een dikkere vetlaag aan te leggen. Na 2 tot 3 jaar zijn ze volwassen en krijgen ze de egaal groene kleur.
Bron: www.2metdenatuur.nl/smaragdhagedis.htm
Ik was op vakantie in het midden van Frankrijk, bij Lac de Vassivière. We hadden een wandeling gemaakt bij de prachtige watervallen van Cascade des Garrauds toen ik in mijn ooghoek iets groens zag bewegen. Natuurlijk word ik dan nieuwsgierig en zag iets helder groens tussen het kreupelhout. Hij hield zich stil, zodat ik wat dichterbij kon komen. Uiteindelijk heb ik ook de close foto kunnen maken.
Natuurlijk nog niet zo bekend met mijn camera en mijn lenzen, dus het kan beter.
Maar dit unieke moment, heeft zich nog niet geevenaard.
SMARAGDHAGEDIS (Lacerta viridis)
Kenmerken:
De smaragdhagedis is een supersnelle, grote en schuwe hagedis. De lengte van deze hagedis kan oplopen tot wel 40 cm (inclusief staart). Het is een mooie groene hagedis, ook buiten de paartijd.
Voortplanting:
In de paartijd wordt het mannetje blauw op de keel. De jongen zijn grijs met een groene buik, als ze uit het ei komen. Na 1 jaar krijgen ze een groene rug met 2 rijen witte vlekken of 2 vlekkerige strepen aan beide zijden van de rug en een gele buik en een groenige kop.
Voedsel:
Het voedsel bestaat uit wat grotere prooien, grote sprinkhanen en krekels, maar ook vogel- en reptieleneieren en nestjonge kleine zoogdieren worden wel gegeten.
Voorkomen:
De smaragdhagedis komt niet voor bij ons, maar wel in het RIjndal en in Frankrijk. Ze leven in zonnige, steenachtige en rijk begroeide gebieden. De eerste winterslaap stellen ze zo lang mogelijk uit; tot eind oktober zijn de jongen te vinden op jacht naar voedsel om een dikkere vetlaag aan te leggen. Na 2 tot 3 jaar zijn ze volwassen en krijgen ze de egaal groene kleur.
Bron: www.2metdenatuur.nl/smaragdhagedis.htm
