Anne-Marie van Alem-Damen
Met fotograferen ben ik begonnen ongeveer 1980.
Mijn eerste anologe camera was een spiegelreflexcamera van het merk Praktica, daarna kwam een Pentax MX en ik werd lid van Fotogroep Riethoven. Ik had een eigen zwart-wit doka. Toen de kinderen geboren waren, fotografeerde ik alleen nog maar de kinderen, maar altijd met een spiegelreflexcamera. Ik had toen een Olympus.
Met de komst van het digitale tijdperk ben ik overgestapt naar Canon en daar tot vandaag geen spijt van gehad.
Van de Canon EOS 350D, naar de 450D, de 40D, de 550D, de 70D, de FullFrame Canon EOS 6D II en sinds juli 2021 de trotse bezitter van mijn eerste systeem camera, de Canon EOS R6 met de RF 24-105mmL en met natuurlijk de nodige EF-lenzen, waarbij mijn Canon EF 100mmL 2.8 macrolens mijn favoriete lens is. Sinds maart 2022 heb ik een Lensbaby Velvet 56, voor softe creatieve foto's.
Ik ben lid geweest van FotoclubRooi in Sint-Oedenrode en sinds januari 2011 ben ik lid van Fotogroep Veldhoven.
Ik noem mijzelf een gevorderde hobby-fotograaf.
De fotografie is vooral een uitlaatklep geworden, nadat ik in 2006 de diagnose kreeg van een auto-immuun/spierziekte, Myasthenia Gravis.
Verre reizen zijn aan mij niet besteed, ik hou van het kleine, dicht bij huis. Al jaren verliefd op Texel, waar ik iedere keer weer iets nieuws ontdek om te fotograferen. Daar kan ik mijn hart ophalen en hoef er niet veel voor te lopen.
Mijn grote passie in de fotografie is macrofotografie. Maar verder houd ik eigenlijk van alle vormen van fotografie, behalve het extreme photoshoppen, daar heb ik niet zoveel mee.
Naast fotografie heb ik ook leren aquarelleren en heb dat jaren gedaan met veel plezier. Het zit even op een laag pitje, maar wie weet komt het wel weer. Door mijn vader, die architect was, heb ik ook een voorliefde voor kunst en architectuur.
Ik neem je op deze website mee op reis in mijn wereld. Ga je mee?
Lieve groetjes, Anne-Marie
Een impressie:
Mijn eerste anologe camera was een spiegelreflexcamera van het merk Praktica, daarna kwam een Pentax MX en ik werd lid van Fotogroep Riethoven. Ik had een eigen zwart-wit doka. Toen de kinderen geboren waren, fotografeerde ik alleen nog maar de kinderen, maar altijd met een spiegelreflexcamera. Ik had toen een Olympus.
Met de komst van het digitale tijdperk ben ik overgestapt naar Canon en daar tot vandaag geen spijt van gehad.
Van de Canon EOS 350D, naar de 450D, de 40D, de 550D, de 70D, de FullFrame Canon EOS 6D II en sinds juli 2021 de trotse bezitter van mijn eerste systeem camera, de Canon EOS R6 met de RF 24-105mmL en met natuurlijk de nodige EF-lenzen, waarbij mijn Canon EF 100mmL 2.8 macrolens mijn favoriete lens is. Sinds maart 2022 heb ik een Lensbaby Velvet 56, voor softe creatieve foto's.
Ik ben lid geweest van FotoclubRooi in Sint-Oedenrode en sinds januari 2011 ben ik lid van Fotogroep Veldhoven.
Ik noem mijzelf een gevorderde hobby-fotograaf.
De fotografie is vooral een uitlaatklep geworden, nadat ik in 2006 de diagnose kreeg van een auto-immuun/spierziekte, Myasthenia Gravis.
Verre reizen zijn aan mij niet besteed, ik hou van het kleine, dicht bij huis. Al jaren verliefd op Texel, waar ik iedere keer weer iets nieuws ontdek om te fotograferen. Daar kan ik mijn hart ophalen en hoef er niet veel voor te lopen.
Mijn grote passie in de fotografie is macrofotografie. Maar verder houd ik eigenlijk van alle vormen van fotografie, behalve het extreme photoshoppen, daar heb ik niet zoveel mee.
Naast fotografie heb ik ook leren aquarelleren en heb dat jaren gedaan met veel plezier. Het zit even op een laag pitje, maar wie weet komt het wel weer. Door mijn vader, die architect was, heb ik ook een voorliefde voor kunst en architectuur.
Ik neem je op deze website mee op reis in mijn wereld. Ga je mee?
Lieve groetjes, Anne-Marie
Een impressie: