Het is lang geleden, dat ik bij tante Diny ben geweest. Geveld door een hardnekkige longontsteking kon ik de tocht van Veldhoven naar Oisterwijk niet maken.
Ik ben een keer met Leo geweest, maar had toen bewust geen fotocamera meegenomen.
Maar vandaag is het feest bij de Catharinenberg, het jaarfeest. Ieder jaar, de laatste week van augustus, viert Catharinenberg met de bewoners een feest. Ik ben er 2 keer met tante Diny bij geweest. Mooi weer en veel gezelligheid. Alleen laten de weergoden het op deze dinsdag afweten. Waar we de afgelopen 2 jaar schitterend weer hadden en het feest in het park werd gevierd, moet het feest nu binnen gevierd worden... Jammer want het regent vreselijk, is erg donker buiten en dat maakt het fotograferen er niet makkelijker op!
Dit jaar ga ik de mensen van de Stichting MiMakkus fotograferen. Natuurlijk met in mijn achterhoofd, dat ik tante Diny tegen het lijf loop. Maar ik hoop dat ze me niet herkend door haar slechtziendheid.
Zij transformeren in de vergaderkamer van persoon naar miMakker.... Fleur, Kloet, Rosi, Pien en Zwiep!
Over deze miMakkers komt een eigen blog.
Vanboven kan ik door een raam het restaurant zien, waar tante Diny met de mensen van de dagbesteding een plekje krijgt voor een voorstelling van een Kok.
Ik ga aan de slag en ga achter de miMakkers aan. Ik kom uiteindelijk toch wel bij mijn tante terecht.
En weer is daar de Kok. Tante heeft plezier, ook al "ziet" ze het voor de 2e keer.
Ondanks mijn fotograferen, heeft ze niet in de gaten dat ik er ben. Ik maak wel duidelijk naar de familieleden van de andere bewoners van Huiskamer 1, dat ik er niet ben voor mijn tante.
Het laatste half uur, gaan de miMakkers, naar de Huiskamer van tante Diny.
Ik tref haar daar aan met Ada en hoor voor de zoveelste keer het verhaal over de man die in haar bed lag en dat die daar niet thuishoorde.....
Ik hoor het even aan, en ja de hele bekende ridel wordt weer afgespeeld. Ik ga me weer bemoeien met het fotograferen.
Maar doordat ik met de flitser moet werken, wordt tante Diny onrustig.
Ze begint rond te lopen en komt Rosi tegen.
"Ik ben Rosi!"
"Oh ben ik op jou aan het wachten, want ik wacht al de hele dag op Roos."
"Wie is Roos?", vraagt Rosi.
En dat kan ze dan weer niet helemaal benoemen en begint rond te lopen. Ze vraagt aan iedereen of die Roos is, want die zou komen.
Ik fotografeer en ze komt naar mij toe: "Ben jij Roos? Ik ken jou wel."
"Nee tante Diny, ik ben Anne-Marie en ik maak hier foto's."
Ze kijkt me eens goed aan en begint te stralen: "" Ik heb de hele dag op jou gewacht."
Ik zet haar op een stoel, praat wat met haar en ga weer door met fotograferen, ze wordt weer even afgeleid....
Wanneer ik naar huis ga, knuffel ik haar nog eens flink en zeg haar dat ik de volgende keer alleen voor haar kom!