Vanmiddag een drukke middag.
Tante Diny heeft het de laatste tijd steeds vaker over, dat ze zo alleen is, zo eenzaam. En dat terwijl ze zo vaak van huis is, naar de dagopvang. Iedere dag eten in het restaurant, regelmatig iemand van de familie over de vloer heeft en 4 keer per dag iemand van de verzorging ziet. En toch voelt ze zich heel erg alleen en komt er niemand van de familie.
Daarom hebben Maartje en ik een afspraak met de directrice van Catharinenberg, Ank Mauwen, om een bezoek te brengen aan de gesloten afdeling van Catharinenberg.
Ik vind het spannend, want het is niet niks als je denkt dat iemand waar je voor zorgt, het beste af is achter gesloten deuren.
We bekijken de eenpersoons slaap/zitkamers. De kamers zijn nog best groot. Er kan een bed een paar stoeltjes een tafeltje en een eigen tv in. Je hebt er je privacy. 4 van de 6 kamers hebben eigen douche en toilet.
De woonkamer is gezellig, groot, licht en er is een terras naar buiten, op de begane grond.
Tante Diny is steeds in gesprek met Maartje
Ze vraagt aan een dame die ze op weg naar buiten tegenkomt, wat denk je dat ik moet doen... en die zegt, het is hier zo gezellig.
Ze hoeft natuurlijk niet meteen te beslissen, maar eenmaal buiten, zegt ze tegen Maartje en mij, Ik denk dat ik het toch maar moet doen.
Tja, nu maar hopen dat ze deze gedachte vasthoudt.
Ik neem haar deze middag mee om nieuwe kleren te kopen. En onderweg stop ik even bij de Petruskerk. Ik heb helemaal niks met het geloof, maar vind de bouw van kerken wel erg interessant. Tante Diny gaat graag naar de kerk.
We gaan een kaarsje opsteken voor haar man, Louis, net zoals een paar weken eerder. Nu is er niemand in de kerk en ik kan op mijn gemak mijn tante fotograferen.
En aandacht, daar houdt ze nog steeds van hoor!
Later hoor ik van Riëtte, dat de lichte kniekousen afzakken.... Volgende week nog eens proberen!
Daarna is het tijd voor een kopje koffie met wat lekkers, daar is tantetje altijd voor in!
Ik heb meteen gezorgd dat ze wat nieuwe kleertjes aan heeft, dan kan ze die morgen aan als ze voor de eerste keer naar de Woonkamer van de dagopvang gaat. Want vanaf die dag gaat ze 4 keer in de week. De andere kleren gaan meteen, de was in, die heeft ze vermoedelijk al de hele week aan.....
Even heeft ze het weer over "Het Grote Huis". Dat Corrie de overbuurvrouw het wel goed zal vinden als ze daar naartoe gaat. En dat ze dan niet alleen is, want dat ik dadelijk wel weer weg zal gaan.
Ik: Ja, tante Diny, want ik moet nog naar Veldhoven. Dat is nog een half uurtje rijden.
Tante Diny: Oh, sinds wanneer woon jij in Veldhoven?
Ik: Al een poosje....
Het was een fijne middag, met een vrolijke goedgemutste tante Diny.
Nu maar hopen, dat het goede gevoel over "Het Grote Huis" even blijft hangen.